Schaakverhalen uit het land: een geheimpje…

Agnes Poelmann in 1984, toen er nog volop gerookt werd achter het bord.

De tegenstander van Agnes Poelmann was niet sportief, maar Agnes zei er niets van

We verzamelen in ons jubileumjaar de mooiste schaakverhalen. Er zijn al een heleboel verhalen en anekdotes binnengekomen. Vandaag aflevering 2, ingezonden door Agnes Poelmann die bij de Hengelose Schaakclub haar tegenstander een overtreding zag begaan. Maar ze hield het voor zich.

In de zaal waar we schaakten werd flink gerookt. Sigaren, shag en sigaretten. Het waren de jaren tachtig, dus toen kon dat nog. Het was een bloedstollende partij die ik die avond speelde. Mijn tegenstander kwam in het nauw. Hij had het er moeilijk mee, dat merkte ik. Zelf had ik ook een hoge hartslag en ik besloot naar de toiletten te gaan om de spanning van me af te zwaaien… ‘Yes yes yes ik ga winnen. Echt wel dat ik ga winnen…’

Ademhalingsoefeningen

Na enkele ademhalingsoefeningen liep ik rustig quasi nonchalant de zaal in en zag toen in de verte het ondenkbare. Mijn tegenstander pakte een stuk en deed een zet. De zet was daarmee dus officieel voltooid. Echter, hierna zette hij het stuk terug en deed een andere zet. Niet alleen onsportief, maar ook tegen de regels. Ik zou ermee naar de wedstrijdleider kunnen stappen.

‘Het is een geheimpje dat we met elkaar delen zonder dat we het van elkaar weten’

Agnes Poelmann
Sigaretten

Maar omdat ik nagenoeg gewonnen stond, speelde ik door en zei verder niets. Drie sigaretten van mij lagen te dampen in de asbak (werd me later verteld… ha ha ha). Ook werd ik best wel boos. Even later deed ik de voor hem fatale zet. Gewonnen! Hij feliciteerde mij met de winst en we analyseerden de partij.

Verliezen van een vrouw

Nooit heb ik hem verteld wat ik tijdens de partij vanuit de verte had gezien. Hij heeft het mij ook nooit verteld. Het is een geheimpje dat we met elkaar delen zonder dat we het van elkaar weten. Tsja, anderen hebben het ook niet gezien, want niemand ‘piepte’. Het is natuurlijk voor een man moeilijk om te verliezen van een vrouw, van mij dus. Dertig was ik toen. Het was een prachtige tijd. Vijf jaar clubkampioene geweest, al was dat ook niet zo moeilijk als enige vrouw tussen al die aardige lieve mannen!

Vind je de serie ‘schaakverhalen uit het land’ leuk? Heb je zelf een verhaal(tje) of anekdote? Deel het met ons! Klik op de onderstaande hyperlink hoe je jouw verhaal kunt insturen:

Schaakanekdotes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees meer artikelen

Jubileum nieuwsbrief!

Blijf op de hoogte van alle activiteiten rondom 150 jaar KNSB en sluit je aan bij 5.000+ schaakliefhebbers. 

Maandelijks maak je ook nog kans op mooie prijzen en ben jij de eerste die meer te weten komt over Mr. X.