Dagenlang de afgebroken partij bestuderen had resultaat: mat in 16
We verzamelen in ons jubileumjaar de mooiste schaakverhalen. Er zijn al een heleboel verhalen en anekdotes binnen gekomen. Tsja, en dan moet je kiezen. Wie laat je het spits afbijten? De eer is aan Peter van Wermeskerken. Hij stuurde een leuk verhaal. Van lang geleden. Maar heel leuk om te lezen! Hartelijk dank voor het sturen.
Het zal zo’n 40 jaar geleden zijn. In de tweede klasse van de Rotterdamse Schaak Bond streden Primus Interpares en Alblasserdam om het kampioenschap en de promotie. In de laatste wedstrijd ontmoetten wij elkaar. Primus had in alle voorgaande wedstrijden een half bordpunt meer gescoord. Wij moesten dus winnen.
De tijd van afgebroken partijen
Het was nog die goeie ouwe tijd van afgebroken partijen. Deze anekdote is een voorbeeld hoe afgebroken partijen het resultaat van een wedstrijd konden bepalen. Na de reguliere speeltijd was de stand 2,5 – 2,5. Er restten nog drie afgebroken partijen, die drie (!) weken later zouden worden uitgespeeld. Eén partij stond glad gewonnen voor ons, een ander net zo glad verloren.
‘Ik sta gewonnen’
Mijn partij werd lang als remise beschouwd, Maar in de bus van Alblasserdam naar mijn werk in Rotterdam was ik dagelijks tweemaal drie kwartier aan het proberen. Steeds maar weer proberen, steeds om iets nóg slimmers te bedenken. Thuis ging dat verder. En ja hoor, met nog acht dagen voor de boeg was daar ‘Eureka!!!’ De volgende avond meldde ik op de club: ‘ik sta gewonnen. Het is een ondekbaar mat in 16 zetten.’ Ongeloof. Logisch. De hele avond met vier of vijf man geanalyseerd.
“Nou, zet hem dan maar mat, dat is het mooiste eind.“
Reactie van de tegenstander
De cruciale avond
De cruciale avond kwam. De beide andere partijen eindigden zoals verwacht. Van 2,5 – 2,5 werd het dus 3,5 – 3,5. Voor het uitspelen van de partij heb ik maar vijf minuten nodig gehad. Mijn tegenstander gebruikte bijna de volle anderhalf uur die nog toegestaan was. Alles verliep zoals gepland. Mijn koning moest van c3 naar h4 lopen om veilig te zijn. Ondertussen een pionnetje weggeven. Toen de koning veilig was, was de doorbraak via de c-lijn een eitje.
Op de vijftiende zet keek mijn tegenstander mij aan. ‘Je hebt dit helemaal op het bord gehad hè?’ ‘Ja’, beaamde ik. ‘Na ruim anderhalve week gevonden.’ ‘Nou, zet hem dan maar mat, dat is het mooiste eind. Ik heb dit ook op het bord gehad.’
Kampioen en promotie
Zo werden we met Alblasserdam kampioen en promoveerden naar de eerste klasse, waarin we gespeeld hebben tot de fusie met Papendrecht in 2002 waarna de vereniging PASCAL ontstond (Papendrecht Schaak Combinatie Alblasserdam). De notatie van de partij heb ik lang bewaard. Het is er eentje die ik niet licht zal vergeten. Alle 16 zetten van beide kanten gedwongen. Voor de één om naar mat te spelen en voor de ander om het leven van de koning te rekken. Jammer dat ik de notatie nu niet meer heb.
Vind je de serie ‘schaakverhalen uit het land’ leuk? Heb je zelf een verhaal(tje) of anekdote? Deel het met ons! Klik op de onderstaande hyperlink hoe je jouw verhaal kunt insturen:
Schaakanekdotes
